تل سرخ

روستای تل سرخ در دهستان رامجرد دو بخش درودزن شهرستان مرودشت قرار دارد. جمعیت روستا 440 نفر و تعداد خانوار آن 118 خانواده می باشد. فاصله ی تل سرخ تا شهر رامجرد 3 کیلومتر، تا شهر مرودشت 34 کیلومتر و تا شهر شیراز 70 کیلومتر است. در جریان آبگیری و ذخیره آب سد درودزن در سال 1349 ه.ش همان طوری که در مبحث مهاجرت های گروهی اقوام  به رامگرد اشاره شد. چندین روستای منطقه ی کامفیروز شهرستان مرودشت که در بالا دست بند خاکی سد درودزن قرار داشتند دچار آبگرفتگی شدند که روستای تل سرخ کامفیروز هم یکی از آن روستاها بود. پس از امدادرسانی به مردم آواره و انتقال آنان به مناطق دیگر، مردم تل سرخ به منطقه رامگرد انتقال داده شدند. که تمامی اهالی روستا به صورت گروهی کمتر از یک سال در روستای زرگران رامجرد ساکن شدند. پس از خریداری مقداری زمین جهت ساختن منزل و سرپناه از آقای شهلایی مالک روستای زراره رامجرد، در فاصله سه کیلومتری نرسیده به روستای زاره شروع به ساخت خانه های خشتی کردند و در سال 1350 ه.ش بطور کامل در روستای جدید مستقر شدند و همان نام تل سرخ را بر روستای جدید خود گذاشتند. مردمان تل سرخ با یکدیگر ارتباط خویشاوندی دارند و به لهجه لری سخن می گویند. پس از چند سال زندگی در روستای جدید تل سرخ، کم کم از سال 1370 ه.ش شروع به ساخت خانه های آجری کردند.( به علت وجود پاسگاه رامجرد که به منطقه امنیت بخشیده بود خانه های خشتی تل سرخ به صورت قلعه ساخته نشده بود.)

شغل مردم تل سرخ کشاورزی و دامداری می باشد. قابل توضیح است که کشاورزان تل سرخ از خود زمین زراعتی ندارند و بیشتر بصورت اجاره کاری به امر کشاورزی می پردازند. حسینعلی رزم آرا در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران نوشته شده در سال 1330 ه.ش تل سرخ کامفیروز را اینگونه معرفی کرده است: " تل سرخ دهی است از کامفیروز که در بخش اردکان شهرستان شیراز واقع است و 290 تن سکنه دارد).