بارزآباد

روستای بارزآباد در گویش محلی بار زآباد گفته می شود. طبق تحقیقات محلی انجام شده مکان اولیه روستا روبروی بارزآباد کنونی در بالادست جاده ی آسفالت و عقب رفتگی کوه بوده است. سرپناه مردم در این برهه زمانی به صورت کومه (حفره هایی در دل تپه ها و کوه پایه ها) بوده، و این مکان دارای درختان انگور زیادی بوده است که به نوعی امرار معاش ساکنان روستا از همین درختان رز انجام می گرفته است، یعنی جایی که با درآمد درخت رزآباد شده است.(با+رز+آباد).ساکنان اولیه بارزآباد ، عده ای از عشایر کوچ رو ایل قشقایی از تیره علمدار لو و سلوک لو بوده اند که قشلاق آنها فراشبند فیروزآباد فارس و ییلاق آنها سرحد چهار دانگه اقلید بوده است. مردمان روستا در جهت دسترسی بهتر به آب به چشمه ای که در یک کیلومتری مکان زندگی خود و پایین دست جاده آسفالت کنونی قرار داشته نقل مکان و شروع به ساختن خانه های گلی کرده اند. پس از چندین سال زندگی در خانه های گلی، ساخت خانه های خشتی در درون قلعه را آغاز کرده اند تا از هجوم قبایل کوچ نشین و راهزنان در امان باشند. قلعه بارزآباد هم از نوع قلعه های چهار برجی و دارای دیوارهای بلند بوده است. بین سال های 1354 تا 1356 ه.ش با آغاز ساخت انبار  و منازل سازمانی شرکت سهامی زراعی در حهت یکپارچه سازی روستاها و اراضی، مردم روستا به تدریج از قلعه به منازل سازمانی نقل مکان کرده و خود نیز برای ساختن منازل آجری مشغول شدند. روستای بارزآباد  با قدمتی حدود 200 سال در دهستان رامجرد دو بخش درودزن شهرستان مرودت قرار دارد. بارزآباد تعداد 750 نفر جمعیت و تعداد 200 خانوار، را در خود جای داده است. شغل اکثریت مردم کشاورزی است و تعدادی نیز به دامداری مشغول هستند. آب کشاورزی  روستا در گذشته از سون رامگرد و پس از انقلاب از کانال سیمانی سد درودزن، و اکنون از چاه های عمیق و نیمه عمیق تامین می شود. کاشت گندم، جو، برنج و صیفی جات در زمین های روستا انجام می گیرد. فاصله بارزآباد تا شهر رامجرد دو کیلومتر ، تا شهر مرودشت 35 کیلومتر  و تا شهر شیراز 65 کیلومتر می باشد. بارزآباد در فارسنامه ناصری حسن حسین فسایی در سال 1305 ه.ق این گونه آمده است که:" بارزآباد ، چهار فرسخی جنوب جشنیان است". حسینعلی رزم آرا نیز در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران در سال 1328 ه.ش از بارزآباد چنین می گوید :"بارزآباد دهی است از دهستان رامجرد بخش اردکان شهرستان شیراز که در 64000 گزی جنوب خاوراردکان، کنار راه فرعی زرقان به بیضا در جلگه واقع شده است، هوایش معتدل، دارای 155 سکنه، آبش از رود کر و محصولاتش غله، برنج، چغندر، شغل مردمش زراعت".