روستای آبگرم

روستای کوهپایه ای آبگرم در دهستان رامجرد یک بخش مرکزی مرودشت قرار دارد وجود چشمه های آب گرم در این مکان باعث تشکیل روستا شده است. این روستا در گویش مردم منطقه" او گرم" تلفظ می شود. وجه تسمیه روستا برگرفته از آب نسبتا گرم چشمه بوده است. چشمه ی روستای آبگرم را هنری فیلد مردم شناس شهیر آمریکایی در اکتشافات خود در سال 1313 ه.ش یکی از قدیمی ترین سکونت گاه های قوم پارس و قدیمی ترین سکونت گاه های قوم پارس و قدیمی ترین محل غارنشین جلگه مرودشت معرفی می کند.
قدمت روستای آبگرم، به حدود سال 1342 هجری شمسی و اصلاحات ارضی می رسد که چند خانواده از ترک های تیره علمدارلو طایفه شش بلوکی ایل قشقایی به همراه چند خانواده از طایفه بادکی، روستای آبگرم را بنا نهاده اند تا قبل از پیدایش حمام های عمومی چشمه آبگرم جای بسیار مناسبی برای آب تنی و حمام کردن مردم روستاهای اطراف به شمار می رفت. بعضی از اراضی روستاهای اسفندران، کوه سبز، فخرآباد و قاسم آباد از این چشمه ها آبیاری می شدند ولی متاسفانه از سال 1384 هجری شمسی به علت خشکسالی و حفاری چاه های عمیق غیر مجاز آب این چشمه ها خشک شده است.

اطلاعات:

جمعیت: 100 نفر ( 25 خانوار ترک و بادکی )

فاصله از سایر شهرها: تا مرودشت 25 کیلومتر و تا شیراز 55 کیلومتر